Monografia Efektywność symulacji numerycznych w analizie wrażliwości i niezawodności konstrukcji inżynierskich o parametrach materiałowych i obciążeniach zmiennych w czasie. Seria monografie nr 189 jest w pełni poświęcona technikom symulacyjnym szacowania niezawodności konstrukcji inżynierskich. Jej nadrzędne cele obejmują „wyciągnięcie pomocnej dłoni” do adeptów inżynierii lądowej oraz stworzenie pola do polemiki dla naukowców, projektantów i praktyków konstrukcji zaznajomionych z tematem. Rozprawa stanowi przede wszystkim naturalne rozwinięcie pracy doktorskiej autora. Czerpie ona z podstaw wypracowanych w trakcie powstawania dysertacji, z przywołanych tam opisów technik, rozwiniętych algorytmów i opracowanego programu autorskiego. Jest kontynuacją, a w pewnym sensie także weryfikacją i walidacją osiągnięć pracy doktorskiej, jak również krokiem naprzód w kierunku wytyczonym w jej wnioskach końcowych, w szczególności w stronę rozwoju nowatorskich procedur.

Ponadto książka prezentuje możliwość udanej implementacji prostych uniwersalnych technik symulacyjnych w analizie niezawodności konstrukcji inżynieryjnych lekkich, wykazuje zasadność ich stosowania, przedstawia możliwości łączenia różnych technik w serie i algorytmy obliczeniowe oraz wskazuje te z nich, które w łatwy sposób prowadzą do prawidłowych wyników. Nie ma natomiast na celu zaprezentowania gotowych, zamkniętych, uniwersalnych rozwiązań, gdyż uważa się, że w metodach symulacyjnych takich rozwiązań po prostu nie ma – różne techniki mogą działać z różną skutecznością dla różnych przypadków analizy, a dopasowanie ich do rozważanego problemu jest samo w sobie odrębną cenną umiejętnością.

W niniejszej monografii postuluje się syntezę trzech standardowych technik symulacyjnych w jeden proces numeryczny oferujący korzystającemu z niego inżynierowi wyniki o zadowalającym poziomie ufności, uzyskane przy względnie niewielkim nakładzie obliczeniowym. Na tej podstawie proponuje się algorytm postępowania w przypadku konieczności oszacowania niezawodności jako niebezpiecznie zależnej od czasu (tj. zmieniającej się w czasie w sposób niekorzystny, spadającej w czasie eksploatacji poniżej wartości dopuszczalnych). Algorytm ten ma być pomocny dla użytkowników i operatorów konstrukcji w planowaniu czasu wykonywania możliwych napraw lub odnawiania zabezpieczeń przed spadkiem nośności lub ograniczeniem użytkowalności konstrukcji inżynierskich.