Prace nad poznaniem hydrogeologii regionu gdańskiego trwają ponad sto lat. W okresie tym powstał obraz nader skomplikowanego systemu wodonośnego złożonego z piętra kredowego, paleogeńsko-neogeńskiego i czwartorzędowego, obejmującego zlewnię Morza Bałtyckiego o wyróżniających go z otoczenia cechach. Obok wielopiętrowości, należy do nich wysokie wyniesienie obszarów zasilania i ich strome przejście w nisko położone obszary drenażu. Zasilanie systemu odbywa się bowiem na wysoczyźnie polodowcowej Pojezierza Kaszubskiego, a drenaż w pradolinie Redy, nizinach tarasu nadmorskiego i delty Wisły oraz przybrzeżnych akwenach Zatoki Gdańskiej. Drenaż podmorski jest jedną z ważniejszych specyficznych cech systemu. Wyniki prowadzonych w tym zakresie badań, które przyniosły wyraźny postęp w poznaniu tego ważnego i interesującego problemu, ujęte zostały w wyodrębnionym fragmencie pracy.

Podkreślić również należy wysoką zasobność systemu, należącą do największych w Polsce. Wody podziemne stanowią bowiem podstawę zaopatrzenia całej miejskiej aglomeracji Gdańska i Gdyni. Trwający dziesiątki lat intensywny pobór wód doprowadził do poważnych okresowych przekształceń w warunkach hydrodynamicznych, prowadzących do niekorzystnych zmian jakościowych i ilościowych. Warunki hydrodynamiczne stanowią główny wątek opracowania. Zaprezentowane w nim będą również związane silnie z dynamiką wód podziemnych problemy składu chemicznego i zachodzących w nim zmian.