W obszarze rehabilitacji ruchowej podejście do osoby niepełnosprawnej – pacjenta, in­walidy, osoby niedołężnej, starszej – jest stale poszerzane i ulepszane. Dotyczy to zwłaszcza zagadnień opartych na nowej wiedzy o ciele człowieka czy zastosowania coraz lepszych urządzeń, zwłaszcza manipulatorów i robotów. Zaleca się czytelnikom – studentom, na­uczycielom, osobom niepełnosprawnym – stałe dokształcanie się w powyższej dziedzinie. Każdy miesiąc przynosi nowsze, bardziej przyjazne rozwiązania, zwłaszcza w aspektach robotyki czy sportu inwalidzkiego.

Inżynieria rehabilitacji ruchowej jest bardzo wdzięcznym tematem dla osób podejmu­jących działania na rzecz osób niepełnosprawnych. Emocje, jakie towarzyszą fizjotera­peutom, gdy pacjent, który był „przykuty” do łóżka, nie mógł wykonać podstawowych czynności wokół siebie, a po wielu miesiącach ćwiczeń kinezyterapeutycznych i zabiegów fizykoterapeutycznych zaczyna – między innymi za sprawą inżynierii rehabilitacyjnej – siadać, wstawać, a później chodzić, są bardzo duże.

Autor niniejszego opracowania od wielu lat jest związany z inżynierią rehabilitacji – z jednej strony poprzez studia uzupełniające na kierunku budowa maszyn na Politechnice Gdańskiej, poprzez prowadzenie zajęć ze studentami Politechniki Gdańskiej na Wydziale Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki na kierunku inżynieria biomedyczna, dalej poprzez prowadzenie zajęć w Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku na kierunku fizjoterapia, wreszcie poprzez prowadzenie na kierunku wychowanie fizyczne przedmio­tu inżynieria sportu początkowo w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego i Turystyki (obecnie: Europejska Szkoła Wyższa) w Sopocie, a następnie w Akademii Wychowania Fi­zycznego i Sportu w Gdańsku na Wydziale Wychowania Fizycznego.